- išblusinėti
- išblusinė́ti vksm. Išblusinė́ti šunį.
.
.
išblusinėti — tr. K išgaudyti blusas. | refl. tr.: Išsiblusinėjau marškinius Brs. ◊ pãnages išblusinėti smulkiai išklausinėti: Ir pãnages išblusinėjo, bet vis tiek atsilaikiau Kn. blusinėti; išblusinėti; nublusinėti; pablusinėti … Dictionary of the Lithuanian Language
blusinėti — blusinėti, ėja, ėjo 1. tr., intr. K gaudyti blusas, blusauti: Jinai sau vakarais blusinė[ja] ir utinė[ja] J. Ana lovą beblusinėjanti Grg. | refl.: Katė pasuolė[je] blusinėjasi Lnkv. Kramtosi kaip šuva blusinėdamasis Jnšk. 2. tr. prk. pamažu… … Dictionary of the Lithuanian Language
išblusinti — išblùsinti tr. išblusinėti: Išblùsink paklodę Brt. blusinti; išblusinti … Dictionary of the Lithuanian Language
nublusinėti — tr. nuteršti (apie blusas): Blusos šetonės nublusinėjo visas patalynes Šts. blusinėti; išblusinėti; nublusinėti; pablusinėti … Dictionary of the Lithuanian Language
pablusinėti — intr. J pagaudyti blusas. blusinėti; išblusinėti; nublusinėti; pablusinėti … Dictionary of the Lithuanian Language